teapata crossing

leila

Σ' αυτό το κατακερματισμένο κόσμο που δείχνει παραδόξως να ακολουθεί το ρυθμό ενός ρολογιού μερικοί προσπαθούν να κλείσουν την απόσταση της αλλοτρίωσης προσευχόμενοι στο θεό της αυθεντικότητας, αγοράζοντας παραδοσιακά ρούχα στη Γουατεμάλα, πίνοντας αίμα φιδιού στην Κίνα. Άλλοι βρίσκουν ευχαρίστηση στο μεταμοντερνισμό, στις συνομιλίες με κινητό σε τουαλέτες, σε πίτες με φασόλια στο στα McDonald's στο Beijing. Άλλοι λατρεύουν και τα δυο και περιμένουν για το κάρο με τα άλογα να περάσει τον ουρανοξύστη πριν τραβήξουν μια φωτογραφία.
Ο κόσμος είναι ακόμη μια σύνθεση από πολιτιστικούς χωροχρόνους: η εξίσωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας θέλει να επιβληθεί παντού, αλλά δεν το έχει κάνει ακόμη, όχι εντελώς. Έτσι κάποιοι λένε τις ιστορίες τους με έμφαση στο υπερμοντέρνο: εντωμεταξύ μπροστά σ' εκείνο το κλιματιζόμενο McDonald's όπου τα πάντα είναι μια ιδέα "διαφορετικά" βρίσκεται ένας σταχτοπρόσωπος άντρας που οδηγεί ένα κάρο με κάρβουνα για τον οποίο δε σου λένε κουβέντα. Άλλοι θα σου διηγηθούν ιστορίες για τη διαμονή τους με οικογένειες σε απομονωμένα χωριά και θα παραλείψουν το μέρος με την τηλεόραση που ήταν τόσο δυνατά που δεν τους άφηνε να κοιμηθούν το βράδυ. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ονειρευτούν πρωτόγονα, αγνά μέρη, ακόμα κι αν υπάρχουν μόνο στα κεφάλια τους, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην επιστροφή στη δουλειά. Δεν υπάρχει ανάγκη να εφεύρουμε αυτά τα μοντέλα αγνότητας: ο κόσμος δεν είναι ένα τυλιγμένο σε πλαστικό πακέτο για το σπίτι με δώρο ανακυκλώσιμα chopsticks ακόμη. Το ερώτημα είναι: πως τον εμποδίζουμε να γίνει τέτοιος;
Κάποιοι άνθρωποι επανέφεραν την απόσταση στο χώρο διασχίζοντας ηπείρους με τα πόδια ή με το ποδήλάτο. Άλλοι έφεραν ξανά την περιπέτεια στη ζωή αρνούμενοι να συμμορφωθούν με το ρυθμό του παγκόσμιου ρολογιού, ξεφεύγοντας από τον κλοιό των δημιουργών των εξισώσεων που μετατρέπουν τον κόσμο σε ένα πελώριο σκουπιδότοπο για πλαστικές συσκευασίες. Αντί για το νοίκι και τους λογαριασμούς κάποιοι ατενίζουν τα αστέρια το βράδυ, και άλλοι κατοικούν σε εγκαταλειμμένα κτίρια που τα έκαναν δικά τους, φωτισμένα με κλεμμένο ηλεκτρικό ρεύμα. Μετά είναι οι ταξιδιώτες χωρίς εισιτήρια που δεν ξέρουν πότε και αν θα φτάσουν αλλά διασκεδάζουν οπουδήποτε στο ενδιάμεσο. Αυτοί οι άνθρωποι διασχίζουν τα όρια της επιβληθείσας έλλειψης απελευθερώνοντας το χρόνο τους και βρίσκοντας ένα χώρο, πλανώμενοι ακριβώς πίσω από τις γραμμές που χάραξαν οι δημιουργοί των εξισώσεων. Η πρόκληση του να παραμείνεις πέρα από τις γραμμές είναι μια πολύπλοκη νομαδική επιστήμη σε ένα κόσμο που αντί να διασχίζεται με κανό χαράσσεται με σύνορα. Οι νομαδικές επιστήμες είναι οι δεξιότητες και οι διανοητικές ικανότητες που κάνουν δυνατές τις διασχίσεις.
Σκαρφαλώνοντας πάνω από τα τείχη της συνήθειας της εξημέρωσης και πηδώντας στο άγνωστο βρίσκεσαι σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί το ρίσκο, όπου η περιπέτεια αναγεννάτε. Η εξίσωσή τους μας υποβιβάζει σε νούμερα: οι αριθμοί τηρούν τους μαθηματικούς νόμους, οι αριθμοί είναι σημεία σ' ένα σύστημα συντεταγμένων. Οι αρχαίοι πολυνήσιοι διέσχισαν τη θάλασσα χωρίς γραπτούς χάρτες ή τις συντεταγμένες από τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη. Η διάσχιση του χωροχρόνου μας δε θα ξεκινήσει σε μια αεροπορική αίθουσα αναμονής. Η διάσχιση των ταμπού, των νόμων και των ορίων δεν είναι το πέρασμα ανάμεσα σε δυο σημεία σε μια γραμμή, δεν έχει συντεταγμένες.